zijn ondernemers groeiweigeraars

Goed nieuws en heel slecht nieuws. Het goede nieuws: de groei van het aantal bedrijven en starters in NL is – percentagegewijs – het hoogste in de EU, en zelfs hoger dan in de VS. Een op de zes Nederlanders is ondernemer!

Het slechte nieuws: ‘we’ groeien niet genoeg. Natuurlijk gooit Corona roet in het eten. Maar over de jaren heen (2015 – 2020) is de groep stabiele en krimpende MKB bedrijven verder toegenomen tot zo’n 70%.

Je begrijpt: alarm. Want stabiliteit en krimp betekent dat er niet gegroeid wordt. Vooral het kleinbedrijf (10- 49 werknemers) zou stilstaan, en helemaal de microbedrijven (1 – 10 medewerkers), met daarin een hele grote groep van eenpitters die dat meestal hun hele leven lang willen blijven (75%). Zijn dit soort bedrijven daarmee automatisch renteniers, stilstandliefhebbers of durfvermijders? Is het werkelijk zo dat het allemaal groeiweigeraars zijn?

Was het maar zo eenvoudig. Waarom stelt nou niemand eens de voor de hand liggende vraag: “is groei wel zo’n goed idee dan?”

Zijn er misschien hele goede redenen voor? Liggen er drempels waar we te gemakkelijk overheen kijken? Hoezo groei? Waarom groei? Groei op welk gebied? En daarom wil ik jouw antwoord weten. Wat zijn voor jou de top 3 zaken waarom groei voor jou geen thema is?

Loopt het je dun door de broek van pure angst? Ben je helemaal verstikt in het bureaucratische landschap? Of verdien je best goed in je heerlijk niche, en dat was ook het doel? Is het ook gewoon moeilijk om de goede mensen vinden en houd je het daarom zoals het is? Heb je je handen gewoon vol aan de dagelijkse operatie? Is er gewoon nog veel verbeterwerk aan de winkel? Is de markt nogal aan schommelingen onderhevig? Zijn de investeringen te hoog? De risico’s te groot? Of is het al best een prestatie om voor jezelf – en misschien een paar anderen – een bestaan op te bouwen?

Waar zit het ‘m bij jou in? Waarom is groei voor jou gewoon geen prioriteit? Wat is jouw top 3 waarop je je focus legt?