belovers en waarmakers

De jager verschijnt in de deuropening. Het vers geschoten wild hangt losjes over zijn schouders. Vermoeid maar voldaan loopt hij met ferme passen de slagerij binnen. Dan laat hij zijn bovenlijf iets naar voren leunen en met een sierlijke boog ploft de prooi op de balie. “Zo”, zegt hij met luide stem: “Jullie kunnen weer lekker aan de gang!”, en maakt direct aanstalten om zich om te draaien en naar de uitgang te benen.

De slager achter de balie kijkt verschrikt op, en kan de jager nog net tegenhouden. “Waarom kom je met een giraffe, terwijl we hier alleen maar hazen doen?” De jager zucht diep, verhult zijn ergernis niet en zegt op luide toon: “Tsjongejonge ouwe puntenslijper, wild is wild. Een beetje snijden, en klaar! Zo moeilijk is dat toch niet?” De slager, zichtbaar aangetast in zijn beroepseer, laat zich niet onbetuigd: “Man: mijn hele gereedschap is afgestemd op haasdemontage. En wat ga ik de klanten nou vertellen? Dat dit een zeldzame langpoothaas is? Denk je dat ze dat geloven?”

Pff. Gezellige boel, die jagers en die slagers. Toch kom ik ze altijd tegen bij bedrijven en organisaties. Ze heten dan Marketing en Productie bijvoorbeeld. Of Verkoop en Montage. Management en Werkvloer. Binnendienst en Buitendienst. Beide kampen kennen zichzelf een hoofdletter toe en natuurlijk een hoofdrol. Gemeenschappelijk kenmerk: ‘wij’ en ‘zij’.

Natuurlijk: het gaat er niet altijd zo grof aan toe. Dat zou gemakkelijk zijn, en eenvoudig oplosbaar. Meestal is de situatie veel subtieler, maar niet minder verdeeld in kampen. De jagers zijn de ‘belovers’ en de slagers zijn de ‘waarmakers’.  Wat ik daarin niet begrijp, is dat ze zo weinig moeite doen om elkaar te begrijpen. Immers: ze zijn beiden onderdeel van dezelfde keten. Klanten vinden en binden aan de voorkant, klanten bedienen (en laten betalen) aan de achterkant. Hoe sterker de verbinding daartussen, hoe gemakkelijker de betaling van de factuur. Dat is zo klaar als een klontje! Toch?

Mwah … De wortel is dat we deze verdeeldheid zelf in het zadel helpen. Elke dag weer. Met afdelingen. Met functiebeschrijvingen. Met individuele beloningen. Maar “verdeel en heers” heeft toch iets van z’n glans verloren. Ga als slager eens een keer mee op jacht. Best inspannend om bij slecht weer en tegenwind, zonder direct uitzicht op succes, toch het optimisme te bewaren. Kijk als jager eens in de keuken. Best bewonderenswaardig, het meesterschap over het mes waarmee elke variatie in natuurproducten te lijf wordt gegaan, op volle snelheid. En sta ten slotte samen in de winkel, tussen de klanten, en luister naar wat zij zeggen…

Klanten vinden en klanten bedienen op één lijn krijgen? Bel gerust 😉